σκατιά

η, Ν

1. βρομιά από κόπρανα

2. μτφ. βρομερή, επιλήψιμη πράξη («έκανε πάλι τις σκατιές του ο αθεόφοβος»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < σκατό + κατάλ. -ιά (πρβλ. βρομ-ιά)].